پدیده ی کاهش تدریجی دامنه ی ارتعاش، میرایی نامیده می شود. در میرایی ، انرژی جنبشی ارتعاشی سیستم بنا به مکانیسم های مختلفی مستهلک می شود. در یک سازه ی در حال ارتعاش، این مکانیسم ها عبارتند از، اصطکاک در اتصالات فولادی ، باز و بسته شدن ترک های میکروسکوپی در بتن ، اصطکاک بین عناصر سازه ای و غیرسازه ای ( نظیر دیوارهای جداساز ) و موارد مشابه .
میرایی
میرایی سازه ها تحت تحریکات زلزله، به صورت ترکیبی از میرایی خارجی ویسکوز (لخت) ، میرایی داخلی ویسکوز (لخت) ، میرایی اصطکاکی ، میرایی هیستریزیس و میرایی تشعشعی می باشد.
نوعی از میرایی است که توسط هوا ، آب و شرایط محیطی اطراف یک سازه بوجود می آید و در مقایسه با انواع دیگر میرایی ها بسیار کوچک و در اکثر اوقات با تقریب خوبی قابل صرف نظر است .
این میرایی حاصل خاصیت ویسکوزیته (لختی) ماده بوده و متناسب با سرعت است؛ به نحوی که نسبت میرایی متناسب با فرکانس طبیعی ساختمان افزایش می یابد. میرایی داخلی لخت به سادگی و عمدتاً در روابط و تحلیل دینامیکی می تواند منظور می شود. این نوع میرایی غالباً برای ارائه هر نوع میرایی دیگر به کار می رود و معروف ترین نوع میرایی است.
این میرایی که میرایی کلمب هم نامیده می شود به علت وجود اصطکاک در اتصالات و یا نقاط تکیه گاهی پدید می آید. و بدون توجه به سرعت و جابجایی، ثابت است و بسته به مقدار جابجایی به دو روش با آن برخورد می شود . اگرمقدار جابجایی ها کوچک باشد به عنوان یک میرایی داخلی لخت و اگر مقدار جابجایی بزرگ باشد به عنوان یک میرایی هسترزیس در نظر گرفته می شود .
این میرایی هنگامی اتفاق می افتد که رفتار ماده تحت بار رفت و برگشتی در محدوده الاستیک قرار می گیرد . مساحت چرخه ی هیسترزیس در واقع بیان گر مقدار انرژی اتلاف شده در هرسیکل از بارگذاری می باشد.
با تعمیم همین مسئله برای فواصل نتیجه می گیریم که اتلاف انرژی در هر سیکل از بارگذاری معادل سطح می باشد. هنگامی که یک سازه ساختمانی ارتعاش می کند، امواج الاستیک در محیط نامتناهی زمین زیر ساختمان منتشر می شود. انرژی تزریق شده به سازه از همین طریق میرا می شود . این میرایی تابعی از ضریب الاستیک یانگ (خطی) ، نسبت پواسون و چگالی زمین بوده و نیز به جرم بر واحد سطح سازه و ضریب سختی به جرم ان بستگی دارد .
دال ماندگار طراح، مجری و بزرگترین تولید کننده یوبوت