پدستال عبارتند از ستون‌های بتنی کوتاه در حدود ۳۰ تا ۷۰ سانتی متر و کم آرماتور و حتی گاهی بدون آرماتور که عموماً روی پی‌های بتنی اجرا شده و روی آنها صفحه زیر ستون نصب شده و سپس ستون‌های فلزی روی صفحه نصب می‌شود. این ستون‌ها بدلیل ابعاد نسبتاً زیاد (از نظر عرضی زیاد و ارتفاعی کم) جزو ستون‌های لاغر محسوب نمی‌شوند و لذا تحمل مقاومت فشاری آنها بسیار زیاد است.
قالب بندی پدستال توسط آجر زبره بدون پوشش پلاستیک یا بلوک سیمانی بدون هیچگونه آرماتور اضافی ستونچه با پوشش آرماتور حدود ۱۰ الی ۱۵سانتیمتر که مورد تائید بعضی از ناظران و همکاران نیز است، به وفور اجرا می‌شود. بیشترین کاربرد آن در سازه‌های صنعتی است.
توصیه شده پدستال‌ها فقط زمانی که لنگر در پای ستون نیست، استفاده شوند. در غیر این صورت محاسبات آنها مانند ستون‌های بتنی بوده و آرماتورهای مورد نیاز را باید محاسبه کرد.
جهت خرد نشدن سطح پدستال معمولاً از یک شبکه مش آرماتور ضعیف تا حد نمره ۱۴ روی پدستال و زیر صفحه زیر ستون استفاده می‌کنند.
این سیستم در مراکز صنعتی برای باربری ابزار‌هایی مانند سیستم پمپاژ و تکیه‌گاه‌های ستون فولادی مورد استفاده قرار می‌گیرند. ارتعاشات ناشی از سیستم‌ها در اثر انتقال به پدستال‌های بتنی، باعث ترک خوردن و ورقه ورقه شدن بتن می‌شود. سیستم مقاوم سازی با الیاف FRP ترک‌ها را محدود کرده و پدستال‌ها را از خوردگی محافظت می‌کند.