داربست تجهیزاتی موقتی از جنس چوب یا فلز است که برای دسترسی ایمن و آسان به محل‌های کار بالاتر از ۲ متر از آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد. اجزای داربست صفحاتی از جنس چوب / فلز هستند که داربست روی آن قرار می‌گیرد. برای این که کاربر بداند که داربست از لحاظ ایمنی مورد تایید است یا خیر، از اتیكت استفاده می‌شود. این اتیكت در مقابل گرما، نور آفتاب، رطوبت و باران مقاوم است و توسط ماژیک‌های مخصوصی روی آن نوشته می شود. اتیكت سبز یعنی داربست از لحاظ ایمنی مورد تایید است. این اتیكت توسط ناظر داربست‌بندی به داربست آویزان می‌شود. اتیكت باید در محل ورود افراد به داربست باید کاملاً مشخص باشد.
انتهای تخته داربست‌ها كه روی هم قرار می‌گیرند نباید از ۴ برابر پهنای تخته تجاوز نماید. ساختار داربست باید فاقد نقص بوده و در قسمت‌های فلزی خوردگی دیده نشود . اتصالات معیوب با یستی تعمیر شوند. سازه باید هفته‌ای یك بار، یا بلافاصله بعد از یك شرایط آب و هوایی بد (باد، برف و غیره ) توسط فردی ماهر بازدید شوند. فضای باز مورد نیاز جلوی سكوی كار چنانچه برای نشستن یك نفر باشد نباید از ۳۰۰ میلیمتر تجاوز كند.
به هنگام تهیه و خرید نردبان حتماً با یك فرد ماهر و با تجربه مشورت كنید چرا كه لازم است از استحكام و متناسب بودن نردبان با شرایط كاری اطمینان كامل داشته باشید.
به طور متناوب بازرسیهای روز مره از نردبان‌ها الزامی است و مهمترین مواردی كه در بررسی این ابزار مورد توجه‌ند شامل اطمینان از استحكام اتصالات، سخت افزار، بست‌میدها، طناب‌ها، پایه‌ها و چرخ‌ها هستند. در حال عادی نیازی به تست استحكام نردبان نیست؛ چرا كه به مرور زمان استحكام آن تضعیف خواهد شد و پس از هر بار استفاده از نردبان تجهیزات جانبی را در آن جدا كنید تا استفاده‌های بعدی از آن آسان شود. در صورت سقوط و یا كار سنگین نردبان‌ها را قبل از استفاده مجدد امتحان كنید و در صورت نیاز تعمیرات و یا تعویض آن سریعاً اقدام كنید.
نردبان را بر سطوح زیر تكیه ندهید.