ظرفیت دیوارهای برشی فولادی برای مقابله با خطراتی مانند زلزله، طوفان و انفجار در مقایسه با دیگر سیستم‌ها مثل قاب‌های ممان گیر ویژه حداقل ۲۵٪ بیشتر است. دیوارهای برشی فولادی دارای شکل پذیری بسیار بالایی هستند.
تجربیات نشان می‌دهد که ساختمان‌هایی که مطابق مقررات امروزی طراحی و ساخته نشده‌اند نمی‌توانند در مقابل نیروی زلزله مقاومت کرده و متحمل خسارت‌هایی می‌شوند. قاب‌های ممان گیر (BIB) و پانل‌های برشی فولادی ثابت شده که دارای مقاومت بالا و شکل پذیری بالا و حلقه‌های هیسترزیس ثابتی و پایداری دارد. قاب مهار شده با بادبند شامل المان‌های باربر و المان‌های مهاربندی برای بارهای جانبی هستند. بارهای محوری توسط المان‌های حمال مهار می‌شوند. تکیه گاه‌های جانبی المان، کار جلوگیری از کمانش عضو را به عهده دارد و دیوار برشی فولادی ساخته شده از LYP مانند یک المان باربر برشی زمانی که به خوبی طراحی شود، می‌تواند رفتار خوبی در برابر نیروهای لرزه‌ای داشته باشد.
مقاومت تسلیم و مقاومت نهایی فولاد LYP متاثر از نسبت کرنشی است. مقاومت نهایی پانل‌های برشی ساخته شده از فولاد LYP به سرعت بارگذاری آن بستگی دارد.
تحت بار پانلی برشی ابتدا تسلیم موضعی رخ می‌دهد و با افزایش بار کمانش پانل رخ می‌دهد و در نتیجه پانل به بیرون قوس برداشته و باعث کشش مقطع می‌شود. بعد از تسلیم شدن کامل پانل نوارهای بیرونی صفحه از همه آخر باعث جذب انرژی می‌شود. یعنی ابتدا وسط صفحه باعث جذب انرژی شده و کم کم که به نقطه تسلیم می‌رسند. این جذب انرژی به طرف پانل منتقل می‌شود که در آخر تمام صفحه به نقطه تسلیم می‌رسند. همچنین باعث اتلاف و جذب انرژی بسیار زیادی می‌شوند.
با استفاده از سیستم باربر جانبی دیوارهای برشی جدار نازک می‌توان ظرفیت باربری سازه‌های ضعیف را به مقدار قابل ملاحظه‌ای افزایش داد. در مواردی که اولویت اول مقاوم سازی، افزایش ظرفیت باربری سیستم است، استفاده از ستون‌های نگهدارنده سخت‌تر برای دیوار برشی نسبت به ستون‌های نگهدارنده انعطاف پذیر ارجحیت دارد.
در مواردی که اولویت اول مقاوم سازی، افزایش ظرفیت جذب و استهلاک انرژزی است، استفاده از ستون‌های نگهدارنده انعطافپذیر برای دیوار برشی نسبت به ستون‌های نگهدارنده سخت و قوی ار جحیت دارد. البته انعطافپذیر بودن ستون‌های نگهدارنده یک محدوده بهینه دارد که در آن محدوده اولاً سختی ستون‌ها به حدی است که ستون‌ها توانایی نگه داشتن ورق دیوار و تشکیل میدان کششی را داشته و از کمانش کلی دیوار جلوگیری می‌کند. ثانیاً سختی ستون‌ها آنقدر زیاد نیست که قاب نگهدارنده دیوار، تحمل نیروهای وارد شده را داشته باشد تا دچار شکست ترد دیوار شود. همچنین در مقادیر کم نیروهای برشی، سختی زیاد ستون مانع از تغییر شکل‌های مناسب برای جذب بیشتر انرژی نشود. تعیین محدوده بهینه سختی ستون‌های نگهدارنده نیاز به مطالعات بیشتری دارد. اندرکنش سازه اولیه و دیوار برشی به گونه‌ای است که موجب تقویت سازه اولیه شده و نیروهای وارد شده به اجزا سازه اولیه را تعدیل می‌کند.
در دیوار برشی فولادی بازشودار با افزایش حدود هر ۳ درصد مساحت بازشو، کاهش ۳ درصدی ظرفیت برشی و کاهش ۵ درصدی سختی سیستم، کاهش ۳ درصدی جذب انرژی و کاهش یک درصدی تنش فون مایسس و همچنین افزایش یک تا ۲ درصدی کمانش خارج از صفحه به دست می‌آید.
در دیوارهای برشی فولادی تاثیر پهنا در کاهش ظرفیت‌ها بیشتر از ارتفاع بوده به طوری که بازشوهایی که پهنای کمتری دارند، ظرفیت برشی ۲ تا ۶ درصد، سختی ۶ تا ۱۱ درصد، جذب انرژی تا ۶ درصد بیشتری دارند. کمانش ۴ تا ۱۲ درصد بیشتری دارند.
در دیوارهای برشی فولادی جابه‌جایی پهنا و ارتفاع تاثیر قابل توجهی بر روی پارامتر‌ها ندارد. در دیوار برشی فولادی با ۶ تا ۱۷ درصد بازشو، ضریب اصلاح نیروی برشی برای هر پهنای تا ارتفاع ۷۰۰ میلیمتر بین ۰/۵۹ تا ۰/۸۸ تغییر می‌کند.
به طور کلی در دیوارهای برشی فولادی توزیع تنش در اعضا مرزی بسیار متغییر بوده که با افزودن انواع سخت کننده‌ها توزیع تنش در این اعضا یکنواخت می‌شود. در دیوارهای برشی فولادی بازشودار تقویت شده با FRP عموماً با اضافه شدن سخت کننده‌ها، تنش‌‌ها در دیوار به حد قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. این در حالی است که تنش‌های بزرگتری در سخت کننده‌ها به وجود می‌آید که نشان از افزایش ظرفیت پس کمانشی و توسعه بهتر عملکرد میدان کششی در ورق پر کننده آنها است.
بیشترین تاثیر بر روی کاهش کمانش خارج از صفحه را به ترتیب سخت کننده‌های افقی- قائم، قائم، ضربدری دارند.
سخت کننده‌های FRP باعث افزایش سختی الاستیک، ظرفیت برشی و مقاومت در دیوار می‌شوند.
سخت کننده‌های افقی – قائم در افزایش سختی سیستم تا ۱۵ ٪ ، جذب انرژی تا ۲۲ درصد، و ظرفیت برشی تا ۲۴ درصد بسیار موثر است. این در حالی است که این سخت کننده‌ها موثرترین نوع آرایش سخت کننده‌ها به دلیل محصور بودن محیط بازشو و پیوستگی سخت کننده‌های دور تا دور بازشو در کاهش کمانش خارج از صفحه هستند.
افزودن سخت کننده‌های قطری بر خلاف دیوار برشی فولادی بدون بازشو، بر روی کمانش خارج از صفحه در دیوار برشی بازشودار اثر چندانی ندارد. اما باعث بهبود رفتار هیسترزیس دیوار برشی شده و اضافه کردن این نوع سخت کننده به عنوان عامل تقویتی دیوارهای برشی فولادی بازشودار سبب افزایش ظرفیت باربری تا ۲۶ درصد، جذب انرژی تا ۲۲ درصد و سختی سیستم تا ۱۸ درصد می‌شود. سخت کننده‌های قطری، سبب نزدیک شدگی ستون‌های می‌شوند و میزان نزدیک شدگی توسط این نوع سخت کننده‌ها، بیش از زمانی است که از سخت کننده‌های افقی، افقی – قائم تواماً استفاده می‌شود. از این نظر استفاده از این نوع سخت کننده‌های بر معایب سیستم می‌افزاید.
سخت کننده‌های ضربدری به عنوان عامل تقویتی دیوارهای برشی فولادی بازشودار سبب افزایش ظرفیت تا ۴۸ درصد، جذی انرژی تا ۳۳درصد و سختی سیستم تا ۳۸ درصد می‌شود. دیوار برشی فولادی بازشودار تقویت شده با FRP می‌تواند با ضریب رفتار ۱۵ معادل شود.