سیستم رادیاتور قرنیزی از جمله وسایل گرمایشی تمام آبی بوده که تامین آب گرم آن از طرق مختلفی مانند موتور خانه مرکزی، پکیج، آبگرمکن‌های خورشیدی و … امکان پذیر است. یک مزیت منحصر به فرد استفاده از رادیاتورهای قرنیزی برای گرمایش این است که به دلیل اینکه این سیستم‌ها هیچ سیستم گردش هوای اجباری نیاز ندارند، لذا گرد و غبار موجود در هوای اتاق نسبت به خانه‌هایی که از سیستم‌های گرمایش مرکزی هوا استفاده می‌کنند، بسیار کم‌تر است.
در لوله کشی ساختمان بهتر است از سیستم کلکتوری استفاده شود و محل قرار گیری کلکتور به نحوی انتخاب شود که در تمامی خطوط رادیاتور طراحی شده افت فشار تقریبا یکسانی داشته باشیم و نیز متراژ لوله کمتری استفاده شود. لوله‌های استفاده شده باید از لوله‌های پنج لایه ۱۶ میلیمتری باشد. لوله کشی به نحوی باید صورت گیرد که استارت‌های رادیاتور که از کف بیرون می‌آیند از ابتدای دیوار ۱۵ سانتی متر و از دیوار پشتی حدود یک سانتی متر فاصله داشته باشند. تعداد استارت‌ها با توجه به موقعیت ساختمان (نوع مصالح به کار رفته، موقعیت جغرافیایی و میزان رطوبت منطقه آب و هوایی) و متراژ ساختمان زیر نظر کارشناسان فنی شرکت و با استفاده از نرم افزارهای مربوطه مشخص میشود.
در رادیاتور قرنیزی آب از طریق لوله‌های ۵ لایه به رادیاتور قرنیزی می‌رسد و در رادیاتور قرنیزی آبگرم به سمت سیستم گرم کننده آب جهت تامین مجدد دمای مورد نیاز هدایت میشود.
در رادیاتورهای قرنیزی شعله گستر، هوا از فضایی که بین رادیاتور و سینی پشتی در نظر گرفته شده عبور می‌کند و گرم میشود و پس از گرم شدن هوا به صورت طبیعی به سمت بالا جریان پیدا می‌کند و این پروسه موجب گرمایش ساختمان میشود. این امرباعث حرکت طبیعی هوا در فضای ساختمان میشود.
در این سیستم با نصب کانکتور بر روی رادیاتور گردش طبیعی هوا در فضای ساختمان بیشتر میشود و راندمان حرارتی رادیاتور قرنیذی را تا حدود ۳۰ درصد افزایش می‌دهد. از آنجایی که گرمایش از پایین ترین نقطه صورت می‌گیرد و تمام ساختمان همزمان و به صورت یکنواخت گرم میشود. مدت زمان بین شروع پروسه تا رسیدن به دمای مطلوب در ساختمان کاهش می‌یابد و این امر باعث کم شدن مصرف انرژی نسبت به سایر وسایل گرمایشی میشود.
در رادیاتورهای قرنیزی شعله گستر هوا از فضایی که بین رادیاتور و سینی پشتی در نظر گرفته شده عبور می‌کند و گرم میشود و پس از گرم شدن هوا به صورت طبیعی به سمت بالا جریان پیدا می‌کند و این پروسه موجب گرمایش ساختمان میشود. و این امر باعث حرکت طبیعی هوا در فضای ساختمان میشود. در این سیستم با نصب کانوکتور بر روی رادیاتور گردش طبیعی هوا در فضای ساختمان بیشتر میشود و راندمان حرارتی رادیاتور قرنیزی را تاحدود ۳۰ درصد افزایش می‌دهد. از آنجایی که گرمایش از پایین‌ترین نقطه صورت می‌گیرد و تمام ساختمان همزمان و به صورت یکنواخت گرم میشود، مدت زمان بین شروع پروسه تا رسیدن به دمای مطلوب در ساختمان کاهش می‌یابد و این امر باعث کم شدن مصرف انرژی نسبت به سایر وسایل گرمایشی می»شود.
با توجه به دیوارهایی که رادیاتور بر روی آن نصب میشود، طول یک خط از رادیاتور تعیین میشود. توزیع رادیاتور قرنیزی در ساختمان طوری صورت می‌گیرد که افت اصطکاکی در تمامی خطوط با تلرانس کمی یکسان باشد و اختلاف دمای آب ورودی با دمای آب خروجی زیاد نباشد. در واقع از آنجایی که افت فشار بر حسب طول معادل رادیاتور تعیین میشود باید برای تمام خطوط رادیاتور قرنیزی طول معادل یکسانی در نظر گرفته شود.
اگر از یک استارت برای بیش از یک متراژ مشخص رادیاتور قرنیزی استفاده شود، شاهد بازدهی مطلوبی نخواهیم بود لذا برای آنکه رادیاتور قرنیزی حداکثر توان حرارتی خود را داشته باشد و منطبق با نتایج آزمایشگاهی بتوانند حرارت خود را منتشر کنند، باید تمامی نکات فوق رعایت شوند.
اگر طول رادیاتور بیش از متراژ مطلوب باشد، اختلاف دمای آب ورودی و خروجی رادیاتور زیاد میشود که منجر به کاهش اختلاف میانگین آنها با دمای مرجع (دمای اتاق) میشود که این امر منجر به کاهش بازده حرارتی رادیاتور قرنیزی میشود.
یک سری مشکلات وجود دارند که ممکن است هنگامی که از رادیاتور قرنیزی آبگرم استفاده می‌کنید برای شما پیش آید. به طور واضح تر، رویداد این مشکلات در اثر سوء تدبیر و یا در اثر استفاده نادرست از سیستم به وجود می‌آیند. آنها اشکالاتی اجتناب ناپذیر ساده‌ای هستند که همراه با فرآیند گرمایش هستند، اگرچه با هوش و ذکاوت می توان آنها را حل کرد.
اغلب اوقات لوله‌ها یا رادیاتورهای نصب شده در اتاق‌ها به صورت سری قرار گرفته‌اند. این بدین معنی است که علی رغم اینکه هر اتاق لوله منحصر بفردی تا دیگ بخار داشته باشد، کل آبگرم از طریق یک خط لوله مشترک به اتاق‌ها می‌رسد. در نتیجه همانطور که انتظار دارید اولین رادیاتور بیشترین مقدار انرژی گرمایی را تجربه می‌کند و آخرین رادیاتور موجود در مسیر نیز به طور محسوس کمترین مقدار گرما را دریافت می‌کند.
یکی از معمول‌ترین راه حل‌ها برای این مساله، کنترل میزان جریان و مقدار آبی است که به اولین رادیاتور می‌رسد و هم چنین میزان و مقدار آبی که با سایر رادیاتور های موجود در خط لوله قرار دارند.
برای اطمینان از اینکه تمامی فضاها به طور یکسان گرم می‌شوند، یک سری اقدامات و تجهیزات بایستی مورد استفاده قرار گیرند. اگرچه این تجهیزات منحصرا برای سیستم رادیاتور قرنیزی نیست. گاهی اوقات جزیی از مبلمان اتاق و یا چیدمان خاص اتاق باعث میشود که خللی در سیستم رادیاتور قرنیزی بوجود آید و عمل کرد سیستم را مختل نماید به طوری که در توزیع گرما در اتاق خلل ایجاد شود و بر دمای کل اتاق تاثیر بگذارد.
یکی از اقدامات نصب سیستم رادیاتور قرنیزی آبگرم ، تنظیم جریان آبگرم لوله‌ها به رادیاتور‌ها و انجام یک فرآیند سعی و خطا است.
همانند مساله قبلی در مورد انتقال گرمای نابرابر در رادیاتور قرنیزی، مشکلات انبساط در رایداتور قرنیزی نیز یکی از نتایج طبیعی است که در اثر ویژگی‌های فیزیکی آب و گرمایش آن رخ می‌دهد. در این مورد، آبی که به طور کافی گرم شده است و برای جریان در رادیاتور قرنیزی ارسال میشود، حجم بیشتری را اشغال می‌کند و یا به عبارت دیگر منبسط میشود، در حالی که زمانی که سرد میشود به حجم اولیه خود برمی‌گردد.
شما می توانید در این مورد به این صورت عمل کنید که اجازه دهید آب بازگشتی از راردیاتور‌های قرنیزی ابتدا به یک منبع هوای فشرده یا منبع انبساط بسته رفته تا اطمینان حاصل شود که فشار به میزان کافی افزایش یافته است، که آب را تا حدی که سیستم به حالت تعادل برسد فشرده می‌کند. مشکلات دیگری نیز می‌توانند وجود داشته باشند به این صورت که زمانی که منبع هوای فشرده از آب پر شود. از آنجایی که آب مانند هوا تراکم پذیر نیست، فشار اضافی آب داغ می‌تواند باعث نشت آب شود. یک شیر انبساط که برای فشار مورد نظر طراحی شده باشد می‌تواند این مشکل را حل کند.
علاوه بر مشکلاتی که در سیستم رادیاتور قرنیزی و براساس خصلت‌های ذاتی فیزیکی سیستم‌های حرارت مرکزی بوجود می‌آید، مشکلاتی دیگری نیز وجود دارد که سیستم را به حالت بلا استفاده می‌برد، مشکلاتی از قبیل اختلال در عملکرد مکانیکی یا خرابی قطعات.
مشکلات در سیستم رادیاتور قرنیزی هیدرونیکی می‌تواند ناشی از خرابی پمپ، توقف کار دیگ بخار، نشتی در سیستم، به دام افتادن هوا در آب داغ، افزایش فشار اضافی، نویزی که باعث ایجاد حباب میشود و رادیاتور و پره‌های مسدود شده.
در حالی که این مشکلات یک تهدید برای سیستم است، هر کدام از آنها را می توان به راحتی به وسیله سرویس و نگهداری دوره‌ای پیشگیری کرد. با انجام تنظیمان درست در نقاط معینی از سیستم، سیستم رادیاتور قرنیزی می‌تواند عمر طولانی و فعالی داشته باشد.
می‌توان قبل از اینکه از یک متخصص برای عیب یابی سیستم رادیاتور قرنیزی کمک گرفت.
رادیاتور قرنیزی برقی سیستمی مشابه رادیاتور های برقی دارند. این نوع رایاتور‌های با نیروی برق تولید گرما نموده و به سیستم مرکزی حرارتی متصل نمی‌شوند. از مزیت‌های این رادیاتور‌ها دقت بالای کنترل دمای آنهاست اما در کنار مصرف نسبتاً بالایی که عموماً این رادیاتور‌ها دارند بازده گرمایی نسبتاً پایینی را ایجاد می‌نمایند.